HPV / Κονδυλώματα / Εμβολιασμός
O ιός των ανθρώπινων θηλωμάτων (HPV) είναι πολύ πιο συχνός από τον έρπη και είναι ο υπ’ αριθμόν 1 παράγοντας των άτυπων κυττάρων στο τεστ Παπανικολάου.
O HPV (Human Papilloma Virus) είναι ο ιός που προκαλεί τα θηλώματα στο σώμα (υπερκερατώσεις), τις μυρμηγκίες στα δάκτυλα, τους κάλλους στις πατούσες, τα αφροδίσια κονδυλώματα και τις δυσπλασίες στα γεννητικά όργανα και κυρίως στον τράχηλο της μήτρας. Από τους 120 τύπους του ιού που υπάρχουν, οι 35 βρίσκονται στα γεννητικά όργανα και από αυτούς οι 15 είναι υψηλού κινδύνου και οι 20 χαμηλού κινδύνου.
Μπορεί να προσβάλει διάφορα σημεία του σώματος, όπως ο βλεννογόνος του στόματος και του φάρυγγα, τα εξωτερικά γεννητικά όργανα, ο κόλπος και ο τράχηλος της μήτρας, καθώς και ο πρωκτός.
Είναι σημαντικός γιατί έχει συνδεθεί αιτιολογικά με οξυτενή κονδυλώματα και καρκίνους.
Μη φοβάστε όμως, δεν είναι όλα τόσο «μαύρα». Αρκετά από τα στελέχη του HPV δεν είναι καρκινογόνα και με πολλούς τρόπους μπορούμε να διαγνώσουμε τις βλάβες και, με τη σωστή διαδικασία και τα κατάλληλα θεραπευτικά σχήματα, να ανακόψουμε την εξέλιξή τους.
Πώς εμφανίζεται;
Περίπου 40 τύποι μολύνουν το κατώτερο γεννητικό σύστημα και χωρίζονται σε δύο κατηγορίες (υψηλού και χαμηλού κινδύνου) ανάλογα με την ικανότητά τους να προκαλέσουν προκαρκινικές αλλοιώσεις. Ο ιός HPV είναι εξαιρετικά συνήθης. Οι τύποι του ιού που προσβάλλουν το δέρμα, μεταδίδονται κατά την απλή επαφή με κάποιον φορέα του ιού. Οι τύποι που προσβάλλουν τα γεννητικά όργανα μεταδίδονται με τη σεξουαλική επαφή. Ο ιός είναι πολύ κοινός και μεταδίδεται πολύ εύκολα, ορισμένες φορές ακόμη και με τη χρήση προφυλακτικού. Υπολογίζεται ότι πάνω από 75% του σεξουαλικά δραστήριου πληθυσμού σήμερα θα έρθει σε επαφή με τον ιό κάποια στιγμή στην ζωή του, αλλά στο 50% των περιπτώσεων νέων γυναικών αυτοΐάζεται . Ο σύντροφός σας μπορεί να είναι φορέας του ιού χωρίς να παρουσιάζει οποιαδήποτε σημεία ή συμπτώματα και μπορεί να τον μεταδώσει σε εσάς.
Σχεδόν το 100% των περιστατικών του καρκίνου του τραχήλου προκαλούνται από τον ιό HPV. Κάποιοι τύποι του προκαλούν επίσης και τα οξυτενή κονδυλώματα, τα οποία δεν είναι επικίνδυνα, αλλά στα γεννητικά όργανα προκαλούν τεράστια συναισθηματική ένταση, μπορεί να επανεμφανιστούν αλλά μπορεί και πρέπει να αφαιρούνται με τη χρήση φαρμάκων ή χειρουργικής επέμβασης.
HPV λοίμωξη δεν σημαίνει καρκίνος, αλλά χρειάζεται η κατάλληλη παρακολούθηση και θεραπεία. Ορισμένοι τύποι HPV μπορούν να αυξήσουν την πιθανότητα εμφάνισης καρκίνου του τραχήλου της μήτρας (υψηλού κινδύνου).
Ο εντοπισμός
Η δοκιμασία κατά Παπανικολάου (τεστ ΠΑΠ) είναι το πρώτο βήμα για την ανίχνευση του ιού. Από τη στιγμή αυτή η επίσκεψη στο γυναικολόγο είναι αναγκαία. Η κολποσκόπηση είναι το δεύτερο βήμα για τον ακριβή καθορισμό και εντοπισμό των κονδυλωμάτων, την ύπαρξη ή όχι δυσπλασιών και προκαρκινικών καταστάσεων
Για να προστατευθείτε:
- Χρησιμοποιείτε προφυλακτικό στις ερωτικές σας επαφές.
- Κάθε δύο χρόνια κάνετε τεστ Παπανικολάου.
- Εάν καπνίζετε, κόψτε το.
- Το εμβόλιο σας καλύπτει για τους τύπους 16 και 18, αλλά δε σας καλύπτει για τους
- υπόλοιπους τύπους, άρα… δεν ξεχνάμε τις υπόλοιπες συστάσεις.
Θεραπεία
Αν είστε καπνιστής καλό θα ήταν να σταματήσετε το κάπνισμα γιατί καθιστά το ανοσοποιητικό σας σύστημα λιγότερο αποτελεσματικό στην καταπολέμηση των λοιμώξεων με τον ιό HPV. H ταυτοποίηση του ιού με το HPV DNA τεστ είναι χρήσιμο εργαλείο για την επιλογή της καταλληλότερης θεραπευτικής προσέγγισης. Η θεραπεία έχει κατά πολύ απλουστευτεί, ενώ οι παρενέργειες έχουν περιοριστεί στο ελάχιστο. Η θεραπεία μπορεί να συμπεριλάβει την κωνοειδή εκτομή του τραχήλου, loop διαθερμία και σε χαμηλού βαθμού βλάβες τον καυτηριασμό με ηλεκτροδιαθερμία.
Εδώ και λίγα χρόνια έχει εγκριθεί η χρήση εμβολίου το οποίο αποτρέπει την μόλυνση από επικίνδυνους τύπους του ιού. Πρόσφατα κυκλοφόρησε το εννιαδύναμο εμβόλιο το οποίο συστήνεται ανεπιφύλακτα για εμβολιασμό σε κορίτσια και αγόρια από την νεαρή ηλικία, καθώς και σε γυναίκες που δεν έχουν προσβληθεί από τους τύπους του ιού που περιλαμβάνει το εμβόλιο. Καλό θα ήταν κάθε γυναίκα εκτός από τον συστηματικό έλεγχο με το τεστ ΠΑΠ, να συζητήσει με τον ιατρό για όλες τις διαθέσιμες επιλογές